Onlangs zag ik in Museum de Fundatie in Zwolle de expositie ‘The Hour of the Wolf’ van beeldhouwster Lotta Blokker.
The hour of the wolf, het wolfsuur, de uren tussen middernacht en dageraad, wanneer we op ons kwetsbaarst zijn en emoties het heftigst tot ons komen. De tijd van de grote stilte, die ruimte biedt voor creativiteit en fantasie, blijheid, hoop en opwinding, maar ook voor nachtmerries, angst, verdriet en wanhoop. De tijd ook dat de meeste kinderen worden geboren, en de meeste mensen sterven.
In deze expositie neemt Lotta ons mee op een reis langs de gevoelens van de slapelozen. Prachtige intieme portretten van mensen die om verschillende redenen wakker liggen. Een moeder die niet bij het verdriet van haar zoon kan. Een echtpaar, op elkaars schoot, wie troost wie? Een jongetje eenzaam achter een ruit. De in gedachtenspinsels verloren man. Een door wanhoop getergde vrouw.
Lotta, zelf een slechte slaapster, kwam op het idee voor deze expositie tijdens haar nachtelijke dwaaltochten door de stad. Overal waar ze licht zag branden voelde ze verwantschap en troost. Gelukkig was ze niet de enige die wakker lag! En ze begon te fantaseren over wat al deze slapelozen aan het doen waren. Misschien knuffelende stelletjes, maar ook eenzame mannen, verdrietige vrouwen, angstige kinderen.
Met deze menselijke beeldengroep wil Lotta alle slapelozen bemoedigen. Het besef dat u uw slapeloosheid deelt met vele anderen, maakt u misschien minder eenzaam. Een heel eenvoudige, maar o zo troostende boodschap…….
Helaas is deze expositie niet meer te zien. Maar om uw nachtelijke eenzaamheid te verlichten, kunt u hier de slapelozen van ‘The Hour of the Wolf’ ontmoeten, of voegt u zich hier bij Lotta voor de prachtige documentaire Het Wolfsuur.
Anja Sanders, januari 2015.